Af gyltunum skulið þér þekkja þá......

Blessuð sálin hann Guðni vinur vors og kýrinar.Ekki átti af karlkvölinni að ganga né búskaparaunum hans.Ekki oppnuðust himnarnir og seðlum ringdi yfir hann eins og einlæg von hans var þegar hann kastaði sé fullur framsóknar bjartsýni út í hænsnaræktina hér forðum daga.Það eina sem hann uppskar var sífellt verra og verra þunglyndi og nú stóð lega hans undir feldinum svo vikum skipti.Það eina sem raskaði ró hans þessar vikur var stöku org og högg á viðkvæmt höfuð hans við og við frá spússu hans.Ekki neytti hann matar né drykkjar og þegar ómynnishegrinn skrapp frá honum svona við og við,varð karl trúr sinni sannfæringu teygði sig eftir Bændablaðinu og fletti.Uppáhaldið hans þar var teiknimyndasagan um ofurstrútinn hana Sif sem að allt gat og gerði og öllu klúðraði og beið þess eins að vinur hennar hann Nonni hermaur kæmi á svæðið og bjargaði málum.Já miklar voru raunir og ævintýri hennar Sifjar á stundum.Frúinn dæsti mæðulega sló iðulega á svert læri sitt og hafði á orði að eftir að haninn hefði fælt allt kvikt nema þau burt af jörðinni,væri þess varla skemmst að býða að grasið færi að leggja á flótta líka.Dag nokkurn þegar að ómynnishegrinn skrapp sem snöggvast frá honum Guðna í morgunnmat,seildist hann letilega eftir blaðinu við ámótlegt gaul frúar sinnar.Ekki hafði Guðni minn blessaður flett blaðinu lengi þegar hann rak upp stríðsöskur mikið svo bergmálaði um alla sýsluna og önnur hljóðhimmna spússu hans sprak.Í einni svipan þeytti hann feldi sínum yfir frú sína,rauk á fætur greip um mitti hennar og dansaði við hana skottís fram og aftur bæinn rekandi upp sín alkunnu stríðsöskur af og til,að lokum fór svo að Guðni misti tökinn á pelsklæddri frú sinni enda bogaði af henni svitinn og kastaðist hún út í vegg og lá þar í dágóða stund í taumlausu svitabaði enda feldur Guðna enginn smásmíði.Guðni hélt áfram að dansa einn og loksins þegar frúin hafði jafnað sig gat hún loksins stunið upp." Ertu genginn af vitinu,karlugla" hvein í henni.Guðni rauk að henni og hristi svo fölsku tennurnar hennar glömmruðu og sagði." Öðru nær kerla mín,okkur er borgið okkur er loksins borgið"Svín svín svín og aftur svín,það eina sem að bjargar okkur eru svín,sagði hann.Kerla starði á hann svo opinmynnt

að fölsku tennurnar flugu lang út á gólf.Guðni veifaði Bændablaðinu fram og aftur svo ferskur andvari lék um spússu hans og ekki veitti af." Hér eru auglýstar tíu kosta gylltur á besta aldri til sölu fyrir slikk,nákvæmlega það sem við eigum eftir af Evrum,nei ég meina aurum" sagði hann og glotti út í annað.Að svo mæltu reif hann upp bæjardyrnar snaraðist upp í Landroverinn sinn og spændi á brott í rykmekki mikklum.Bleksvört nóttin var að hellast yfir þegar Guðni rendi í hlað með Roverinn fullan af gylltum.Karl snaraðist inn í bæ kastaði snöggum kossi á frúna,hló og talaði um beikon,skinnku,reykt og ný svína læri,hamborgarahryggi,sviðasultu,bóga og herðablöð.Frúinn leit inn í Roverinn sneri sér að Guðna sínum og spurði um göltinn,forsenda þess að grísir yrðu til.Blessuð vertu hvein í Guðna.Sá sem seldi mér þær sagðist bara sjá um þetta sjálfur,þess vegna voru þær á þessum kostakjörum.Það eina sem ég þarf að passa eftir afgreiðsluna er að ef þær eru allar uppistandandi í stýjuni eftir þjónustu mína,þá hefur þetta misfarist og ég þarf að endurtaka leikinn morgunninn eftir.Frúinn hristi sína gráu lokka og strunsaði inn í bæ.Guðni kom gyltunum fyrir inn í fjárhússtýju,hjalaði ögn við þær og gekk síðan til náða.Okkar maður var árrisull vanur að vakna um fimmleitið á hverjum morgni þegar ómynnishegrinn var ekki að plaga hann og á slaginu fimm hafði hann fyllt Roverinn af gyltum ók spölkorn frá bænum og lagði bílnum bak við hól svo ekki sást heim að bæ." Óþarfi að æsa kerlu meira upp" hugsaði hann með sér og glotti.Þarna þjónustaði hann svo hverja gyltuna af fætur annari og að því loknu rak þær allar tíu inn í bílinn,ók þeim heim og inn í fjárhússtýju og gekk síðan inn í bæ til morgunnverðar.Kerla var þögul sem gröfin,þegar hún henti fjallagrasagrautnum í Guðna,sem át með bestu lyst.Þegar dagur var að kvöldi kominn gengu þau hjá til náða og klukkan fimm næsta morgunn spratt Guðni á fætur rauk út í fjárhús og viti menn allar voru gylturnar uppistandandi.Inn í Roverinn fóru þær og bak við hólinn fengu þær sína þjónustu hjá Guðna sínum og síðan heim aftur.Þannig gekk þetta fyrir sig í vikutíma eða svo.Hvern morgunn sem Guðni mætti í stýju þeirra voru þær allar uppistandandi,inn í Roverinn fóru þær,fengu sína þjónustu bak við hólinn og svo heim aftur.Tja,það er greinilega ekkert sældarlíf að vera göltur,hugsaði Guðni með sér ellefta morgunninn þegar hann sá að enn stóðu þær allar.Ekki brást hann skyldu sinni og þennan morgunn skein sól bak við hól.Heim var þeim ekið að athöfn lokinni,og það var örþreyttur Guðni sem skreið undir feld seinnt þetta kvöld.Um nóttina hrökk hann upp við að spússa hans hristi hann allan til gólaði og tárin láku niður kinn hennar." Guðni min,elsku Guðni minn þú verður að vakna það er allt orðið vitlaus allt að ganga af göflunum.Guðna var litið á gauksklukku þeirra hjóna og sá að hún var einungis hálf fjögur að morgni." Ertu genginn af göflunum kerling eða hvað,þú veist að ég fer aldrei á fætur fyrr en klukkan fimm hvern morgunn." Guðni minn, ó elsku Guðni minn,tár hennar láku niður á feldinn og gerðu hann votan.Það er allt orðið brjálað,bandsjóðandi brjálað.Landroverinn þinn er orðinn fullur af gyltum og þær lyggja á flautunni.